گرامیداشت ۱۸ تیر ۷۸ و
بزرگداشت داشت دانشجویان دربند و
نکو داشت شهیدان دانشجو و
به یاد
داغ و لکه ننگی که هیچگاه از سینه ایران پاک نمی شود.
« در خلوت روشن با تو گریسته ام
برای خاطر زنده گان
و در گورستان تاریک با تو خوانده ام
زیباترین سرودها را
زیراکه کشتگان این سال
عاشق ترین زنده گان بودند .»
هیچگاه کابوس تلخ و تاریک آن واقعه دردناکتر از حادثه کربلا را
نتوانستم و نخواستم
به فراموشی بسپارم !
و هنوز بعد از گذشت ۹ سال
با تاثر و تاسف و بغض و اندوهی مضاعف
به فکر فرو می روم
و نه به همه بی عدالتی ها
بل به همین تجسم کریه بی عدالتی
می اندیشم و
از خدا برای هضم
این همه سیاهی و زشتی
یاری مطلبم ...